ਭੈਣ

ਰੱਖੜੀ ਬੰਨ੍ਹਣ ਵੇਲੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਕੜਾ ਪਾਇਆ ਦੇਖ ਕੇ ਠਠੰਬਰ ਗਈ।

¾     ਵੀਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕੜੇ ਵਾਲੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਰੱਖੜੀ ਨਹੀਂ ਬੰਨ੍ਹੀਦੀ।,

¾     ਕਿਉਂ?
ਮੈਂ ਪੁਛਿਆ।

¾     ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਪਾਪ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਕੜਾ ਤੇ ਗੁਰੂਆਂ ਦਾ ਹੈ ਨਾ?

¾     ਕੋਈ ਪਾਪ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ। ਤੂੰ ਰੱਖੜੀ ਬੰਨ੍ਹ ਦੇਹ।

¾     ਨਹੀਂ ਵੀਰੇ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਉਪਰ ਬੰਨ੍ਹੂਗੀਂ

¾     ਪਰ ਉਹ ਤਾਂ ਘੜੀ ਵਾਲਾ ਹੱਥ ਹੈ?

¾     ਫੇਰ ਆਪਾਂ ਰਹਿਣ ਦਿੰਨੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਲੈ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਈਂ।

¾     ਦੇਖ ਭੈਣੇ,
ਮੇਰੀ ਕੋਈ ਭੈਣ ਨਹੀਂ।
ਇਸ ਗੁੱਟ ਉਪਰ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰੱਖੜੀ ਨਹੀਂ ਬੰਨ੍ਹੀ।
ਹਰ ਸਾਲ ਮੈਂ ਰੱਖੜੀ ਵੇਖ ਕੇ ਤਰਸਦਾ ਹੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।

¾     ਕਿਉਂ ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਈ ਭੈਣ ਨਹੀਂ?

¾     ਨਹੀਂ।

¾     ਕੋਈ ਚਾਚੇ ਤਾਏ ਦੀ ਕੁੜੀ ਹੋਊਗੀ, ਉਹ ਵੀ ਭੈਣ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ?

¾     ਹੂੰ ਚਾਚੇ ਤਾਏ?
ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਡੇ ਜਾਨ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ।
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡਾ ਜੀਣਾ ਕਿਵੇਂ ਰਾਸ ਆ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਨਾਲੇ ਉਹ ਖਾਂਦੇ ਪੀਂਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਲੀਆਂ
ਉਹ ਸੋਚਦੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਕਿ ਇਸ ਨੰਗ ਤੋਂ ਕੀ ਮਿਲ ਜਾਊ।

¾     ਅੱਛਾ, ਫੇਰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਹੈ।
ਪਰ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤਾਂ ਹੋਣੀ ਹੈ ਕੋਈ।

¾     ਨਹੀਂ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਇੱਕਲੀ ਭੈਣ ਸੀ।
ਉਹ ਵੀ ਖਬਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇ ਬਚ ਗਈ।

¾     ਕਿਉ?

¾     ਕੁੜੀਆਂ ਰੱਖਦੇ ਨਹੀਂ ਸਾਡੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ।
ਜੰਮਣੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਾਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

¾     ਤਾਂ ਹੀ, ਫਿਰ ਭੈਣ ਕਿਥੋਂ ਹੋਣੀ ਸੀ।

¾     ਫੇਰ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਬੰਨ੍ਹਣੀ ਰੱਖੜੀ। ਖੋਰੇ ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਮਾਰ ਦਿਓ ਮੈਨੂੰ ਵੀ।
ਆਪਣੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਬਚਾ ਨਹੀਂ ਸਕੇ।

¾     ਨਹੀਂ, ਤੂੰ ਰੱਖੜੀ ਬੰਨ੍ਹ। ਭੈਣ ਬਣੀ ਹੈਂ ਨਾ, ਘਬਰਾ ਨਾ, ਤੇਰੀ ਰਖਿਆ ਅਸੀਂ ਕਰਾਂਗੇ।

¾     ਨਹੀਂ ਵੀਰ, ਇਹ ਰੱਖੜੀ  ਰਖਿਆ ਵਾਲੀ ਰੱਖੜੀ ਨਹੀਂ। ਰੱਖਿਆ ਅਸੀਂ ਆਪੇ ਕਰ ਲਵਾਂਗੀਆਂ।

¾     ਫੇਰ?

¾     ਇਹ ਤਾਂ ਭੈਣ – ਭਰਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ ਰੱਖੜੀ ਹੈ।

¾     ਅੱਛਾ।

¾     ਹਾਂ
ਇਹ ਯਾਦ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਹੱਥ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਉਪਰ ਉੱਠੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਜਾਵੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਵੀ ਪਿਛੇ ਇਕ ਭੈਣ ਹੈ।

¾     ਨਾਲੇ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਵਾਸਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕੜਾ ਪਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

¾     ਕੜੇ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ?

ਤੂੰ ਰੱਖੜੀ ਬੰਨ੍ਹ। ਕੜਾ ਆਪਾਂ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ।
ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਰੋੜਾ ਨਹੀਂ ਬਣਨ ਦੇਣਾ।

¾     ਕਿਉਂ?

¾     ਮਸਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਭੈਣ ਮਿਲੀ ਹੈ।

ਦਸਾਂ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਦ ਮੇਰਾ ਕੜਾ ਮੇਰੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਰੱਖੜੀ ਮੇਰੇ ਗੁੱਟ ਉਪਰ।