ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾ ਜੇ ਜੀਅ ਕਰੇ
ਨਾ ਯਾਦ ਕਰ
ਤੂੰ ਮੁਖਾਤਬ ਹੋ ਨਾ ਹੋ
ਤੂੰ ਮੁਖਾਤਬ ਹੋ ਨਾ ਹੋ
ਜੇ ਜੀਅ ਕਰੇ
ਨਾ ਕੁਝ ਕਹੀਂ
ਨਾ ਕੁਝ ਸੁਣੀ
ਮੇਰੇ ਲਈ
ਆਪਣੇ ਲਈ
ਉਸਦੇ ਲਈ
ਇਸ ਦੇ ਲਈ
ਅਣਦੇਖੇ ਤੇ ਦਿਸਦੇ ਲਈ
ਜੇ ਨਾ ਚਾਹੇ
ਤੂੰ ਨਾ ਮੰਨੀ
ਤੂੰ ਨਾ ਮੰਨੀ
ਨਾ ਕਰੀਂ ਪੂਜਾ ਕੋਈ
ਨਾ ਕਰੀਂ ਤੁੰ ਯਾਦ ਮੈਨੂੰ
ਨਾ ਕਰੀ
ਪਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੁਲਾ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ
ਤੈਂਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾਂ
ਤੈਂਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾਂ
ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਦਸਤਖਤ ਹੈ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਆਪ ਲਿਖਿਆ ਹੈ
ਸਮੇਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਫੇ ਤੇ
ਤੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਹ
ਤੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਹ
ਜੇ ਜੀਅ ਕਰੇ
ਨਾ ਯਾਦ ਕਰ
ਨਾ ਯਾਦ ਕਰ।
A speck of light
I fly in the air
Lifting myself off
I tend to move
Fast
Farther away
From whence I came
The vast sky
Slowly turn into black from blue
I go on
A speck of light
The sun is behind
The planets look tiny stars
I keep on
Flying
Shooting past the vast lands and oceans in the space
I leave behind
My journey from the centre of universe
To the farthest corners of the vast space.
I am at loss, father
I cry O father
Where are you
I am at loss
Come help me.
The voice inside my tiniest being
Speaks and seems to say-
I’m here, always with you
‘But where are you? I cannot see you’
-Haven’t you noticed me
I am always there
Busily setting the clock of motion
To keep everything going
Stable in its being unstable
Feel me
I’m there
I was there when you parted
And lifted yourself off
As a tiny speck of light
The order around you
I am restoring
Order among disordered things.
Gurdip
No comments:
Post a Comment