ਸੋਹਣੇ, ਸੋਹਣੇ ਤੇਰੇ ਪੈਰ।
ਪੈਲਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਛਡਦੇ ਪੈੜ।
ਪੈਲਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਛਡਦੇ ਪੈੜ।
ਕਿੰਨੇ ਸੋਹਣੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ।
ਰਾਹ ਵਾਂ ਦੀ ਮੰਗਦੇ ਨੇ ਖੈਰ।
ਰਾਹ ਵਾਂ ਦੀ ਮੰਗਦੇ ਨੇ ਖੈਰ।
ਝਾਂਝਰ ਦਾ ਸੁਰਤਾਲ ਬਣਾ ਛੱਡਦੇ ਜਾਵਣ ਆਪਣੀ ਪੈੜ।
ਤੇ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਉਂਗਲੀ ਲਾ
ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰ।
ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰ।
ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਵੀ ਰਹੇ ਉਡੀਕ
ਰਾਹ ਵਾਂ ਦੀ ਉਹ ਮੰਗਣ ਖੈਰ।
ਰਾਹ ਵਾਂ ਦੀ ਉਹ ਮੰਗਣ ਖੈਰ।
ਤਪਦੀ ਧੁੱਪ ਸੜਦੀ ਰੇਤ
ਪਰ ਨਾ ਰੁਕਦੇ ਤੇਰੇ ਪੈਰ।
ਪਰ ਨਾ ਰੁਕਦੇ ਤੇਰੇ ਪੈਰ।
ਗਲ ਤੱਕ ਜੇ ਚੜ੍ਹ ਆਵੇ ਹੜ੍ਹ
ਤੁਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰ
ਤੁਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰ
No comments:
Post a Comment