ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਮਿਲੇ ਸਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ
ਮਾਂ ਦੀ ਲੋਰੀ
ਪਿਤਾ ਦਾ ਪਿਆਰ
ਭਰਾ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ
ਸਹੇਲੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ
ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ
ਪੀਂਘ ਦੇ ਝੂਟੇ
ਗੁਤਾਂ ਦੇ ਰਿਬਨ
ਨਵੀਂ ਗੁਰਗਾਬੀ
ਹਵਾ ਦੇ ਨਾਲ
ਮੈਂ ਉਡਦੀ ਜਾਵਾਂ
ਬੱਦਲਾਂ ਦੀ ਖੇਡ
ਤੇ ਕਿਣ ਮਿਣ ਕਣੀਆ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ ਮਿਲੇ ਜਿਸ ਹਾਲ
ਸਹੇਲੀਆਂ ਬਣੀਆਂ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਖੇਡ ਖੇਡ ਨਾ ਥੱਕੇ
ਨਾ ਥਕੀਏ ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ
ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਰਚਮਿਚ ਜਾਂਦੇ
ਹਾਸੇ ਪਾਂਦੇ
ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਤਕੱਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਦੇਖ ਦੇਖ ਮੁਸਕਾਈਏ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਮਿਲੇ ਸਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ ਸਦਾ ਸਾਂ ‘ਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਸੋਂਦੇ ਅਤੇ ਸੁਲਾਂਦੇ
ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਂਦੇ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਸੁਖੀ ਸਾਂ ਕਿੰਨੇ
ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ ਕਿੰਨੀ
ਰੋਣ ਦਾ ਵਜਾਂ
ਜ਼ਰਾ ਨਾ ਜਿੰਨੀ
ਦੇਖ ਕੇ ਜੀਂਦੇ
ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਥੀਂਦੇ।
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਮਿਲੇ ਸਾਂ ਪਿਛਲੀ ਵਾਰੀ
ਢੇਰ ਖਿਡੌਣਿਆਂ ਵਿਚੋਂ
ਤੇ ਅਲਮਾਰੀ ਪਿਛੋ
ਲੱਭੀ ਤਾਂ ਰੋਂਦੀ ਰੋਂਦੀ
ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪੁੱਛੇ
ਨੀ ਅੜੀਏ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਈ
ਕਿਉਂ ਭੁੱਲੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ
ਗਈ ਗਵਾਚੀ
ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਰਿੱਛ
ਰਿੱਛਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ
ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਘੇਰ ਖਲੋਤੇ
ਰੰਗ ਬਰੰਗੇ ਕਾਰਡ
ਪੀੰਘ ਸੱਤਰੰਗੀ ਵਰਗੇ
ਮੈਥੋਂ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਏ
ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਮਿਲੇ ਜਦ ਪਿਛਲੀ ਵਾਰੀ
ਘੁੱਟ ਕਲੇਜੇ ਲੱਗੀ
ਰੋਂਦੀ ਉਹ ਰੂੰ ਰੂੰ ਕਰਦੀ
ਕੋਈ ਰਿੱਛ ਦਾ ਬੱਚਾ
ਕਾਰਡ ਨਾ ਰੰਗ
ਨਾ ਰਿਬਨ
ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਿਲ ਨਾ ਧੜਕੇ
ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਿਲ ਨਾ ਰੋਵੇ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਜਦ ਮੇਰੇ ਗੱਲ ਲਗੀ
ਮੋੜ ਲੈ ਆਏ
ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਜਾਏ
ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ
ਉਹ ਚੁਪ ਕਰਾਵੇ
ਪਈ ਜਦ ਤੱਕੇ
ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਰੇ
ਹਸਾਵੇ ਮੈਨੂੰ
ਬੁਲਾਵੇ ਮੈਨੂੰ
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਡਾਲ..
No comments:
Post a Comment