ਗ਼ਜ਼ਲ / ਰੁੱਖ
ਜੰਗਲ ਦੇ ਰੁੱਖ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਵੇਖੇ ਮੇਂ।
ਦੁਖ ਸੁਖ ਕਰਦੇ ਹਉਕੇ ਭਰਦੇ ਵੇਖੇ ਮੈਂ।
ਸੇਕ ਬੜਾ ਸੀ ਰਗ਼ ਰਗ਼ ਤੇ ਟਾਹਣੀ ਟਾਹਣੀ
ਸੀਤ ਲਹਿਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵੀ ਠਰਦੇ ਵੇਖੇ ਮੈਂ।
ਰਾਤ ਜਿਨਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਇਕ ਸਹਿਮ ਜਿਹਾ
ਸ਼ਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਉਹ ਰੁੱਖ ਡਰਦੇ ਵੇਖੇ ਮੈਂ।
ਠਰਦੀ ਧਰਤੀ ਕੱਜਣ ਲਈ ਸੱਭ ਕੁਝ ਦੇ ਕੇ
ਸੱਭ ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਉਪਰ ਜਰਦੇ ਵੇਖੇ ਮੈਂ।
ਬਣ ਕੇ ਦਸਤੇ ਆਰੀ ਅਤੇ ਕੁਹਾੜੀ ਦੇ
ਆਪੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥੋਂ ਮਰਦੇ ਵੇਖੇ ਮੈਂ।
No comments:
Post a Comment